SZKOŁY - MCEiRS w Goniądzu

Filozofię  SZKOŁY  EKSPEDYCYJNEJ można podsumować jednym, prostym  hasłem: „Jesteśmy załogą, a nie pasażerami - uczymy się działając”. W szkole ekspedycyjnej uczennice  uczą się  przeprowadzając „wyprawy edukacyjne”. Zamiast siedzieć w klasie i  uczyć  się jednego przedmiotu tradycyjnymi metodami, uczestniczą w wyprawie dającej zintegrowaną wiedzę i umiejętności z zakresu wielu obszarów wiedzy.

Program Szkoły Ekspedycyjnej jest ściśle związany z wdrażaną przez Centrum ideą  „Twórczej resocjalizacji” i nowymi modelami nauczania określanym jako uczenie przez doświadczenie - „Outdoor learning”. Jesteśmy przekonani, że szkoła ekspedycyjna wykorzystuje naturalną pasję do nauki i jest potężną metodą rozwijania ciekawości świata, umiejętności pracy zespołowej, wiedzy i odwagi naszych uczennic.

Ograniczenie edukacji do klasy lekcyjnej powoduje, iż w efekcie zamiast zmysłowego kontaktu z naturą, możliwości bycia w rzeczywistym świecie wraz z innymi ludźmi, uczniowie stykają się głównie z problemami „książkowymi”, niekiedy zupełnie pozornymi i w związku z tym nieużytecznymi w rozwiązywaniu problemów życia codziennego. Ponadto, większość informacji o świecie otrzymują wyłącznie „z drugiej ręki”. Takie nauczanie, w porównaniu z modelem edukacji ekspedycyjnej, z pewnością nie stymuluje tak mocno rozwoju uczennic, nie zachęca do otwartości, ogranicza otwieranie się umysłu na nowe doświadczenia.

 W pracy z uczniem niedostosowanym społecznie i zagrożonym niedostosowaniem społecznym należy położyć nacisk na rozbudzanie zainteresowań  i  kształtowanie pozytywnej motywacji do wysiłku intelektualnego i własnego rozwoju. Czynnikami warunkującymi realizację tych celów jest między innymi  stworzenie uczennicom możliwości  udziału w atrakcyjnych zajęciach, zwłaszcza poza placówką. Formuła „Outdoor Education” jest bardzo istotna  dla realizacji opracowanego przez Centrum  kompetencyjnego modelu resocjalizacji i socjoterapii. Celem naszych działań  jest rozpoznanie i wspieranie potencjału rozwojowego wychowanek tak, by opuszczając naszą placówkę były wyposażone w kompetencje społeczne i psychologiczne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania w różnorodnych rolach społecznych: pracownika, małżonka, rodzica, obywatela. Uczennice efektywniej nabywają kompetencje społeczne w naturalnych kontaktach z rówieśnikami i osobami dorosłymi, w środowisku społecznym, bez ograniczeń wynikających z pobytu w placówce. Wspomniana efektywność zależy też od różnorodności i intensywności sytuacji umożliwiających ćwiczenie odpowiednich zachowań w toku interakcji z innymi. Należy podkreślić, iż główną rolę odgrywa tu osoba nauczyciela/wychowawcy, której kompetencje pozwalają na nawiązanie takiej relacji z podopieczną, która zapewni otwartość i skłoni wychowanki  do dzielenia się i analizowania własnych przeżyć.

Reportaż TVP Białystok- Obiektyw- z realizacji szkoły ekspedycyjnej -czerwiec 2020 LINK